Decubitus is een begrip die voor meerdere dingen staat. Als men decubitus heeft men ergens een kwetsing aan het weefsel dat zich onder de oppervlakte bevind. Deze kwetsing ontstaat door verschillende zaken. Eventuele oorzaken: Grote druk en schuif kracht of wrijvingen op het weefsel.
De beschadiging aan het weefsel kan zich alleen maar optreden wanneer er druk op het weefsel staat. Het is niet alleen het weefsel wat beschadigd maar ook de bloedvaten die zich rondom het weefsel bevinden. Door het niet meer aanvoeren van voedingsstoffen sterven de cellen die de beschadiging veroorzaken af.
Een ander woord die veelvuldig wordt gebruikt door men is: doorliggen. Het wordt zelfs vaker gebruikt omdat een van de oorzaken kan zijn dat men te lang stil ligt of zit aan zijn of haar bed of stoel.
Wat zijn de symptomen van decubitus?
De symptomen van decubitus beginnen vaak onschuldig met rode vlekken aan het weefsel. Het herkennen hiervan wordt vaak snel gedaan. Naast rode vlekken kunnen er tevens ook blauwe plekken optreden. Het verkleuren van de huid gaat vaak samen met een gevoel die continue aanwezig is met een bepaalde warmte. Mensen omschrijven het ook weleens als een zeurend gevoel. Als de druk op het weefsel aanwezig blijft dan de verkleuring niet wegtrekken, het zal eerder erger worden. Wanneer het verergerd kunnen wonden zich ontwikkelen die diep onder het weefsel bevind. Het is dus van groot belang dat het probleem wordt aangepakt cq. Behandeld.
Het verloop van decubitus kent dan ook uiteenlopende variaties die van 1 tot en met 4 lopen. Waarbij 4 de ergste vorm is. De verkleuring valt onder de eerste variatie cq. Gradatie.
Het loslaten van het weefsel valt onder de tweede gradatie. Als er wonden optreden dan spreekt men over de gradaties 3 en 4.
Zoals aangegeven is het van belang dat de symptomen op een vroeg moment worden herkend en zo spoedig mogelijk actie wordt ondernomen om verdere gradaties te voorkomen. Want niemand zit te wachten op diepe wonden! Dit is dan ook een belangrijke stap om decubitus voorkomen.
Het is bekend dat bepaalde lichaamsdelen meer beduidender voor decubitus. Dit betreft delen van het lichaam waar spieren en eventueel ook botten zich vlak onder het weefsel bevinden. Voorbeelden hiervan zijn een hiel, heup, elleboog en schouder.